«Վիսոցկին և Հայաստանը»

Հունվարի 29-ին, ժամը 18:00-ին «Մոսկվայի տուն» մշակութային կենտրոնում տեղի կունենա Վլադիմիր Վիսոցկու ծննդյան 76-ամյակին նվիրված հուշ-երեկո: Այս մասին տեղեկացնում է «Մոսկվայի տան» հանրային կապերի ծառայության ղեկավար Արմինե Ղազարյանը: «Վիսոցկին և Հայաստանը» խորագիրը կրող միջոցառման հեղինակները կպատմեն Վիսոցկու և Սերգեյ Փարաջանովի ընկերության մասին, ով ցանկացել է Վիսոցկուն նկարահանել իր ֆիլմերից մեկում: Լևոն Քոչարյանի հետ ընկերության մասին, ում շնորհիվ ձայնագրվել և տարածվել են երիտասարդ Վիսոցկու երգերը: Կներկայացվի նաև երգչի երևանյան շրջագայության, Սևանա լիճ ուղևորության և Հայ առաքելական եկեղեցում Վիսոցկու կնքվելու մասին:

«Մոսկվայի տան» բեմում` երևանյան թատրոնների հայտնի արտիստների կատարմամբ կհնչեն նաև Վիսոցկու երգերը` «Баллада о книжных детях», «Где твои 17 лет», «Я не люблю», «Канатоходец», «07», «Кони привередливые», «Диалог у телевизора», «Жираф большой», «О переселении душ»:
Միջոցառման մուտքն ազատ է:
Ռուս նշանավոր երգիչ-կատարող, պոետ, երգահան և դերասան Վլադիմիր Վիսոցկին ծնվել է հունվարի 25-ին, Մոսկվայում: Մանկությունը մոր հետ անցկացրել է տարհանման մեջ՝ ՈՒրալում: Պատերազմից հետո հոր և հայուհի խորթ մոր հետ ապրել է Գերմանիայում, ապա Մոսկվայում։
Հեղինակ է շուրջ 600 երգի և 100 բանաստեղծության, ինչպես նաև արձակ գործերի։
Նրա բանաստեղծություններն առաջին անգամ հայ հանրությանն են ներկայացվել «Ավանգարդ» թերթում (Լևոն Բլբուլյանի թարգմանությամբ ու նախաձեռնությամբ), այնուհետև ողողել են հայաստանյան գրական մամուլը: Հաջորդիվ` Լևոն Բլբուլյանը հայ ընթերցողի դատին է հանձնել Վիսոցկու «Ես, ինչ խոսք, ետ կգամ» գիրքը:
Հիշեցնենք որ «Մոկվայի տանն» է կայացել ռեժիսոր Պյոտր Բուսլովի «Վիսոցկի. շնորհակալություն, որ ողջ ես» ֆիլմի երևանյան պրեմիերան: Ցուցադրությանը ներկա էր նաև մեծ արտիստի որդին` Նիկիտա Վիսոցկին, ով նաև Վիսոցկու մասին առաջին գեղարվեստական ֆիլմի սցենարիստն է և պրոդյուսերներից մեկը: Ֆիլմը միանշանակ չընդունվեց հանդիսատեսի կողմից: «Իմ սերունդը, ցավոք, վերջինն է, որ հիշում է Վիսոցկուն բեմի վրա, տեսել է նրան կյանքում: Փորձել ենք երիտասարդ սերնդին նորովի ներկայացնել այն, ինչը սիրել ենք, ինչը հուզել է մեզ: Կարող են սիրել-չսիրել ֆիլմը, ինձ համար մեկ չէ, բայց ես արել եմ դա և ավելին անել չէի կարող»,-ասաց Նիկիտա Վիսոցկին:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ